Στρατής Πασχάλης, “Ο τοίχος με την κόκκινη βουκαμβίλια” - Stratis Pascàlis, "Le mur aux bougainvillées rouges"

Je cherchais un texte sur le rapport tout à fait particulier qu'ont les grecs, depuis toujours, avec la Poésie...et cette quête m'a menée vers une traduction de Michel Volkovitch, "passeur" de la poésie grecque contemporaine, entre autres..

Στρατής Πασχάλης, “Ο τοίχος με την κόκκινη βουκαμβίλια” Νοσταλγικό πρελούδιο ατμόσφαιρας του ’60-70

Γδαρμένος τοίχος
κι η πληγή
κόκκινη
βουκαμβίλια

Θερινό σινεμά
με την εύνοια των αγγέλων
στην οθόνη
ένα φιλμ
ασπρόμαυρης ανθρωπιάς

Η ζέστη έχει
άρωμα επιταφίου
κι ας είναι
αρχή καλοκαιριού

Ενώ εμείς
πρόσφυγες από τη ζωή μας
υπάρχουμε
πιο βαθιά
κι ας προχωρούμε
αθώοι
μες στην απόγνωση

Γδαρμένος τοίχος
κι η πληγή
κόκκινη
βουκαμβίλια

Μ’ ακροκέραμα κι αδιέξοδα
ανθίζει η παρακμή
παράφορα θλιμμένα
τα νιάτα
φανατίζονται μπροστά
σ’ ένα ποτήρι με κρασί σκοτεινό

Τα μακρόστενα
θολά τζάμια
σε διαδρόμους
τριτοκοσμικούς
(παλιού σχολειού
ή νοσοκομείου)
απογειώνουν
μια εξαϋλωση
πιο άυλη
κι απ’ του Γκρέκο

Γδαρμένος τοίχος
κι η πληγή
κόκκινη
βουκαμβίλια

Στις πλατείες τα πλήθη
πυκνά
είναι αγριολούλουδα

Στα γύρω κτίρια,
στις αναθυμιάσεις
λεμονανθών
κι αιθαλομίχλης
πάλι ένας έρωτας
χάνει τον εαυτό του
στο ηλιόλουστο
χάος

Γδαρμένος τοίχος
κι η πληγή
κόκκινη
βουκαμβίλια

Στην Αθήνα
τη Νάπολη, το Αλγέρι, τη Μασσαλία
παντού στη Μεσόγειο

Στο Νότο
των γαρύφαλλων
και των κραυγών
ακυβέρνητης
κοσμοπλημμύρας
που δίνει το παρόν
στο λιοπύρι
βουητό παράσιτων
μεσημεριάτικου ραδιοφώνου

Γδαρμένος τοίχος
κι η πληγή
κόκκινη
βουκαμβίλια

Μια πόλη ασκήμιας
γίνεται ομορφιά
στα μάτια ενός παιδιού
όταν περιεργάζονται
μέσα από τα μισόκλειστα ρολά υπογείου
τη μανόλια
να στεφανώνει με νούφαρα
παρκαρισμένο σκουπιδιάρικο

Eκεί
όπου το φως
μπορεί
να ξεθωριάσει
ακόμα
και τη θάλασσα

Γδαρμένος τοίχος
κι η πληγή
κόκκινη βουκαμβίλια

[Από το βιβλίο “Η Μεγάλη Παρασκευή - Ο τοίχος με την κόκκινη βουκαμβίλια” - Εκδόσεις Κάπα Εκδοτική, 2021]

Prélude nostalgique dans l'atmosphère
des années 60-70

Mur éraflé
et la blessure
rouge
bougainvillée

Cinéma d'été
sous la bienveillance des anges
sur l'écran
un film
d'humanité noire et blanche

La chaleur a un parfum
de Vendredi saint
mêmes si nous sommes
au début de l'été

Tandis que nous autres
réfugiés hors de notre vie
existons
plus profondément
même si nous avançons
innocents
dans la détresse

Mur éraflé
et la blessure
rouge
bougainvillée

Avec tuile faîtière et impasses
le déclin fleurit
follement triste
la jeunesse
se fanatise devant
un verre de vin obscur

Les longues vitres
étroites et ternes
dans des couloirs
de tiers-monde
(d'une école ou d'un hôpital
désaffectés)
font décoller
un effacement de la matière
plus immatériel
que chez le Greco.

Mur éraflé
et la blessure
rouge
bougainvillée

Sur les places les foules
compactes
sont des fleurs sauvages

Dans les bâtiments d'alentour,
sur les émanations
de fleurs de citronnier
et de smog
un amour à nouveau
s'égare
dans l'ensoleillé
chaos

Mur éraflé
et la blessure
rouge
bougainvillée

Dans Athènes
à Naples, Alger, Marseille
partout en Méditerranée

Au sud
des œillets
et des cris
d'une marée humaine
déchaînée
qui répond présent
au soleil de feu
rumeur de parasites
d'une radio à midi

Mur éraflé
et la blessure
rouge
bougainvillée

Une ville de laideur
devient beauté
aux yeux d'un enfant
quand ils observent
à travers les rideaux entrebaissés d'un sous-sol
le magnolia
couronnant de nénuphars
une benne à ordures garée

Là
où la lumière
peut tout
décolorer
même
la mer

Mur éraflé
et la blessure
rouge bougainvillée

Traduit en français par Michel Volkovitch http://volkovitch.com/
Publié en français dans le sixième volume de l'anthologie Poètes grecs du 21e siècle, aux éditions Le miel des anges (2018)