Ephéméride éclectique d'une librocubiculariste glossophile et mélomane.
3 Août 2023
Θα σου ψιθυρίζω την “Μαρκίζα”
όταν μεγαλώσουμε πολύ
και πια δε θα `χει τόση σημασία,
θα `ρθω να σου πω πως σ’ αγαπώ
στη ζωή σου θα `θελα να ζω
κι αυτή θα είναι όλη μου η ουσία.
Θα `χεις δυο παιδιά και μια ζωή
και μια γυναίκα θα `χεις στην κορνίζα
κι έτσι όπως θα πίνουμε καφέ,
θα λέω πως δε σε φίλησα ποτέ
και θα μου ψιθυρίζεις την “Μαρκίζα”
Κι εσύ που ξέρεις όσα η καταιγίδα
ούτε κουβέντα θα `χεις να μου πεις.
Την θλίψη μες στα μάτια σου την είδα, .
Όχι! δεν έχω ανάγκη από ελπίδα.
Μόνο «ζωή χαμένη» μη μου πεις.
Σ’ έχω τόσα βράδια ονειρευτεί.
Δεν ξέρω αν σου φανεί ανοησία.
Θα’ ρθω να σε βρω και να στο πω,
στη ζωή σου θα `θελα να ζω
χωρίς να σου ζητάω καμιά θυσία.
Θα ρωτάς πως πάει η δουλειά,
τα μαλλιά μου θα `ναι πλέον γκρίζα
κι όπως θα μιλάω για μια ζωή
που από μέσα έλειπες εσύ,
θα σου ψιθυρίζω την “Μαρκίζα”.
Je te murmurerai "La Marquise"
Quand nous serons bien plus grands
Et que cela n'aura plus tant d'importance,
Je viendrai te dire combien je t'aime
Je voudrais vivre dans ta vie,
Et cela sera toute ma substance.
Tu auras deux enfants et une vie,
Et une femme dans le cadre,
Et ainsi, pendant que nous prendrons notre café,
Je dirai que je ne t'ai jamais embrassée,
Et tu me murmureras "La Marquise".
Et toi, qui sais tout ce que l'orage
N'aura pas un mot à me dire.
J'ai vu la tristesse dans tes yeux,
Non ! Je n'ai pas besoin d'espoir.
Ne me dis que "vie gâchée".
Je t'ai tant rêvé pendant tant de nuits.
Je ne sais pas si cela te semblera absurde.
Je viendrai te trouver et te le dire,
Je voudrais vivre dans ta vie
Sans te demander aucun sacrifice.
Tu demanderas comment va la vie,
Mes cheveux seront désormais gris,
Et en parlant de toute une vie
Où tu étais absente de l'intérieur,
Je te murmurerai "La Marquise".
Ephéméride éclectique d'une librocubiculariste glossophile et mélomane