Ce qui n'est plus ici - Ότι δεν είναι πια εδώ - Alkinoos Ioannidis

Ότι δεν είναι πια εδώ

Όλα είν' εδώ κι όλα περνάνε
σαν το νερό στα χέρια ενός παιδιού.
Μέσα βαθιά στα δάχτυλα γερνάνε
μικρές σταγόνες φως του πρώτου ουρανού.

Κάπου εδώ θα συνηθίσω
να 'χω το χρόνο κλειδωμένο στο κορμί.
Σαν πυρετό θα τον κρατήσω σφιχτά
στο μέτωπο, στα μάτια,στη φωνή.

Και κάθε βράδυ θα κοιτώ ξανά
πίσω απ' τις γρίλιες των ματιών σου τη φωτιά.
Θα περιμένω λίγο φως ξανά,
ξανά να ζήσει πάλι ό,τι δεν είναι πια εδώ...

Κάπου αλλού, κάπου εδώ γύρω
όλα συμβαίνουν κι όλα γίνονται ζωή.
Στου ποταμού το γύρισμα θα γείρω αργά
σαν άνοιξη που άργησε να 'ρθει.

Και κάθε βράδυ θα κοιτώ ξανά
πίσω απ' τις γρίλιες των ματιών σου τη φωτιά.
Θα περιμένω λίγο φως ξανά,
ξανά να ζήσει πάλι ό,τι δεν είναι πια εδώ...

Ce qui n'est plus ici

Tout est ici et tout est passé
comme l'eau entre les mains d'un enfant.
Tout a fané entre les doigts profondément
Gouttelettes de lumière du premier ciel.

Quelque part ici je m'habituerai
à avoir le temps enfermé dans le corps.
Comme la fièvre que je garderai serrée
sur le front, dans les yeux, dans la voix.

Et chaque soir, je verrai de nouveau
derrière les grilles le feu de tes yeux.
J'attendrai encore un peu la lumière
pour à nouveau revivre ce qui n'est plus ici ...

Ailleurs, quelque part par ici
tout arrive et devient vie.
je m'inclinerai lentement vers le reflux du fleuve
comme le printemps qui a tardé à venir.

Et chaque soir, je verrai de nouveau
derrière les grilles le feu de tes yeux.
J'attendrai encore un peu la lumière
pour à nouveau revivre ce qui n'est plus ici ...

Sources :