Κοντά στα ξημερώματα - Vers l'aube - Dimitris Hristodoulou et Yioryos Zabetas

Aujourd'hui, une petite chanson grecque, un petit collage, que je me suis beaucoup amusée à illustrer...

Κοντά στα ξημερώματα, κοντά στα ξημερώματα
Και πριν να βγει ο ήλιος
Την πόρτα μου εχτύπησε, την πόρτα μου εχτύπησε
Ένας χαμένος φίλος

Που ήσουν φίλε κι άργησες, που ήσουν φίλε κι άργησες
Τα χρόνια έχουν φύγει
Η πόρτα που σου άνοιξα, η πόρτα που σου άνοιξα
Χίλιες πληγές μ’ ανοίγει

Κάθε ρυτίδα σου καημός, κάθε ρυτίδα σου καημός
Κάθε ματιά σου πόνος
Και στα λευκά σου τα μαλλιά, και στα λευκά σου τα μαλλιά
Του χωρισμού ο χρόνος

Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού

Vers l’aube, vers l’aube
Et avant le lever du soleil
A ma porte a frappé, à ma porte a frappé
Un ami perdu

Où as-tu traîné, mon ami, et t'es en retard où as-tu traîné, mon ami
Les années ont passé
La porte que je t'ai ouverte, la porte que je t'ai ouverte
M'éveille mille blessures

Chacune de tes rides est souffrance,
chacune de tes rides est souffrance
Chaque regard une douleur
Et tes cheveux blanchis et tes cheveux blanchis
Disent l’heure de la rupture

Paroles: Dimitris Hristodoulou
Musique: Yioryos Zabetas
Première Performance: Viky Mosholiou

 Αυτή η μετάφραση είναι προϊόν συλλογικής εργασίας από τη διαδικτυακή πύλη projethomere.com
Cette traduction est le fruit d'un travail collectif sur le site projethomere.com, dédié à la langue Grecque