Les oiseaux de malheur - Τα πουλιά της δυστυχίας - Dionyssis Savopoulos

Encore une chanson composée pour les grecs en exil sous la dictature par Dionyssis Savopoulos

Ξέρω κάτι πουλιά
μαύρα πουλιά πουλιά πικρά
πουλιά της δυστυχίας

ζουν σε χώρα συμφορά,
όπου αρρώστια κυβερνά
το αίμα και τη στάχτη

κι όταν στην πόλη κατεβεί το βράδυ,
κι αρχίζει ατέλειωτη η γρια βροχή,
φτάνουν στην πόλη τα πουλιά
στις στέγες στα παράθυρα
κι όνειρα ανθρώπων κλέβουν

τελειώνει όμως η βραδιά
σκούζουν και κλαίνε τα πουλιά
γυρνούν στην εξορία

και η βροχή καλή γιαγιά
καλλιεργεί ψιχαλιστά
τα ίδια παραμύθια

ό, τι καλό κι αν μου χαρίσετε
εγώ θα φύγω πάλι
γιατί αγαπώ κάτι πουλιά,
μαύρα πουλιά πουλιά πικρά,
πουλιά της δυστυχίας.

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος

Je connais une sorte d’oiseaux
Les oiseaux noirs, les oiseaux amers
Les oiseaux du malheur

Ils vivent dans un pays maudit
Où la maladie commande
Le sang et la cendre

Et quand le soir tombe sur la ville
Et que commence la vieille pluie interminable
Les oiseaux arrivent dans la ville
Sur les toits et les fenêtres
Où ils volent les rêves des hommes

Pourtant le soir a une fin
Les oiseaux crient, pleurent
Et retournent en exil

Et la pluie bonne grand-mère
Cultive en une pluie fine
Les mêmes contes

Même si vous m’offrez ce qui est bon
Je partirai encore
Parce que j’aime une sorte d’oiseaux
Des oiseaux noirs, des oiseaux amers
Les oiseaux du malheur.

Paroles: Dionysis Savvopoulos
Musique: Dionysis Savvopoulos

 Αυτή η μετάφραση είναι προϊόν συλλογικής εργασίας από τη διαδικτυακή πύλη projethomere.com
Cette traduction est le fruit d'un travail collectif sur le site projethomere.com, dédié à la langue Grecque