Απομόνωση ( Ο άνεμος γέννησε τη νύχτα ) - Isolement (Le vent a engendré la nuit) - M. Eleftheriou - M. Theodorakis

Cette chanson sur le texte du poète Manos Eleftheriou fait partie des chansons composées par Theodorakis dans "Arcadia II et III", un cycle peut-être mieux connu sous le nom de "chansons de Zátouna" . Zátouna est un village d'Arcadie. C'est une région montagneuse très dure où Théodorakis a été envoyé en détention en 1968, par le régime des colonels, avec sa famille. Ici Theodorakis composait presque fiévreusement.  Les mots d'Eleftheriou ont dû lui sembler la photographie de sa vie à ce moment-là. 

Ο άνεμος γέννησε τη νύχτα και το πέλαγος
κι έγινε θάλασσα και γνώρισε η θάλασσα το βάθος της.
Κι η νύχτα γέννησε τα δέντρα και τη χλόη
κι έγινε ουρανός και πουλιά τ’ ουρανού και πανσέληνος
κι έγινε φως και γνώρισε το φως τη λάμψη του.
Ημέρες δύο.

Ο άνεμος γέννησε την πίκρα και τη μουσική
κι έγινε δάκρυ και γέννησε το δάκρυ τα μάτια μας
κι η πίκρα γέννησε τις εποχές και τα πουλιά
και γέμισαν τα όρη άγρια ζωα, ερπετά και χρώματα
κι έγινε δρόμος και γνώρισαν οι δρόμοι τη μοίρα τους.
Ημέρες δύο.

Ο άνεμος γέννησε την πέτρα και το σίδερο.
Κι έγινε άντρας και γνώρισε ο άντρας τη δύναμή του
κι η πέτρα γέννησε τη λάσπη και το μόχθο
κι έγινε μαχαίρι και καρφιά και σύννεφο
κι έγινε γυναίκα και γνώρισε η γυναίκα τη μοναξιά της
και γέμισε η μοναξιά τον καημό και τη λύπη μου.
Ημέρες γενεές δεκατέσσερι

    
Στίχοι:  Μάνος Ελευθερίου
Μουσική:  Μίκης Θεοδωράκης
 

Une traduction en italien proposée par Riccardo Venturi : 

ISOLAMENTO (IL VENTO GENERÒ LA NOTTE)

Il vento generò la notte e l'immenso oceano,
si fece mare, e il mare conobbe la sua profondità.
E la notte generò gli alberi e l'erba
e si fece cielo, uccelli del cielo e plenilunio,
e si fece luce, e la luce conobbe il suo splendore.
Giorni due.

Il ventò generò l'amarezza e la musica,
si fece lacrima, e la lacrima conobbe i nostri occhi.
E l'amarezza generò le epoche e gli uccelli,
e si riempirono i monti di bestie, di serpenti e di colori,
e si fece cammino, e i cammini conobbero il loro destino.
Giorni due.

Il vento generò la pietra e il ferro.
Si fece uomo, e l'uomo conobbe la sua forza,
e la pietra generò il fango e la fatica,
e si fece coltello, e chiodi e nuvola
e si fece donna, e la donna conobbe la sua solitudine
e riempì la solitudine la mia pena, il mio dolore.
Giorni quattordici generazioni.

Une pépite trouvée sur YT : Une équipe de télévision allemande a réussi à filmer Theodorakis, pendant son séjour surveillé à Zatouna, où il a composé le cycle de chants dont fait partie "Isolement"