Ανάθεμα τον αίτιο - Maudits soient les coupables - Dafne Kitharas

Une chanson traditionnelle de l'île de Lesbos, ce matin...Deux interprétations...

Ανάθεμα τον αίτιο
κι ας το ’χει αμαρτία, κι ας το χει αμαρτία.
Να χωριστούμε αγάπη μου,
χωρίς καμιά αιτία, χωρίς καμιά αιτία.

Συ μπαξές κι εγώ φυντάνι,
να σ’ απαρνηθώ δεν κάνει.

Χελιδονάκι θα γενώ,
και θα ρθω στην αυλή σου και θα ρθω στην αυλή σου.
Να κάνω πως επέθανα,
για να γενώ δική σου, για να γενώ δική σου.

Σάλτα κι άρπα με απ’ το κύμα,
μην πνιγώ κι έχεις το κρίμα.

Αγάπα με πουλάκι μου
όπως μ’ αγάπας πρώτα, όπως μ’ αγάπας πρώτα.
Τα ξένα λόγια μην ακούς
Μον’ την καρδιά σου ρώτα, μον’ την καρδιά σου ρώτα.

Κλαίει η καρδιά μ’ και δε μερώνει,
σαν της ερημιάς τ’ αηδόνι.

Θα το ’χω το παράπονο,
σε όλη τη ζωή μου, σε όλη τη ζωή μου.
Όταν σε συλλογίζομαι,
θα λιώνει το κορμί μου, θα λιώνει το κορμί μου.

Να μ αφήνανε να σε βρω,
μέρα νύχτα να σε βλέπω.
Συ μπαξές κι εγώ φυντάνι
Να σ’ απαρνηθώ δεν κάνει.

Ανάθεμα τον αίτιο
κι ας το ’χει αμαρτία, κι ας το χει αμαρτία.
Να χωριστούμε αγάπη μου,
χωρίς καμιά αιτία, χωρίς καμιά αιτία.

Συ μπαξές κι εγώ φυντάνι,
να σ’ απαρνηθώ δεν κάνει.

Αγάπα με πουλάκι μου
Όπως μ’ αγάπας πρώτα, όπως μ’ αγάπας πρώτα.
Τα ξένα λόγια μην ακούς
Μον’ την καρδιά σου ρώτα, μον’ την καρδιά σου ρώτα.

Σάλτα κι άρπα με απ’ το κύμα,
μην πνιγώ κι έχεις το κρίμα.

Θα το ’χω το παράπονο,
σε όλη τη ζωή μου, σε όλη τη ζωή μου.
Όταν σε συλλογίζομαι,
θα λιώνει το κορμί μου, θα λιώνει το κορμί μου.

Κλαίει η καρδιά μ’ και δε μερώνει,
σαν της ερημιάς τ’ αηδόνι.

Σ’ αφήνω τη καληνυχτιά
και έχε γεια χρυσό μου, και έχε γεια χρυσό μου.
Για σε πως ήταν όνειρο,
τον αποχωρισμό μου, τον αποχωρισμό μου.

Έχε γεια κι εγώ παγαίνω,
με τα χείλη μ’ το καημένο.

"Maudits soient les coupables
Même s'ils ont un péché, même s'ils ont un péché.
Nous devons nous séparer, mon amour,
Sans aucune raison, sans aucune raison.

Toi, tu es le faucon et moi, la perdrix,
Te renier, je ne peux pas le faire.

Je deviendrai un petit oiseau,
Et je viendrai dans ta cour, et je viendrai dans ta cour.
Je ferai semblant d'être mort,
Pour devenir tienne, pour devenir tienne.

Saute et attrape-moi par les vagues,
Que je ne me noie pas, et que tu n'aies pas ce regret.

Aime-moi, mon petit oiseau,
Comme tu m'aimais autrefois, comme tu m'aimais autrefois.
Ne prête pas attention aux paroles étrangères,
Interroge seulement ton cœur, interroge seulement ton cœur.

Mon cœur pleure et ne se console pas,
Comme le rossignol de la solitude.

J'aurai cette plainte,
Toute ma vie, toute ma vie.
Quand je pense à toi,
Mon corps se liquéfie, mon corps se liquéfie.

Ils devraient me laisser te trouver,
Jour et nuit, te voir.
Toi, tu es le faucon et moi, la perdrix,
Te renier, je ne peux pas le faire.

Maudits soient les coupables
Même s'ils ont un péché, même s'ils ont un péché.
Nous devons nous séparer, mon amour,
Sans aucune raison, sans aucune raison.

Toi, tu es le faucon et moi, la perdrix,
Te renier, je ne peux pas le faire.

Aime-moi, mon petit oiseau,
Comme tu m'aimais autrefois, comme tu m'aimais autrefois.
Ne prête pas attention aux paroles étrangères,
Interroge seulement ton cœur, interroge seulement ton cœur.

Saute et attrape-moi par les vagues,
Que je ne me noie pas, et que tu n'aies pas ce regret.

J'aurai cette plainte,
Toute ma vie, toute ma vie.
Quand je pense à toi,
Mon corps se liquéfie, mon corps se liquéfie.

Mon cœur pleure et ne se console pas,
Comme le rossignol de la solitude.

Je te laisse la bonne nuit,
Adieu mon chéri, adieu mon chéri.
Pour toi, c'était un rêve,
Notre séparation, notre séparation.

Adieu, et moi, je m'en vais,
Avec mes lèvres en détresse.