Παραλυω Α βισση - Paralio - Anna Vissi

Une petite ritournelle....

Ευχαριστώ πολύ, ευχαριστώ
Και μοιάζει η ημέρα σαν να 'χει ενωθεί με τη νύχτα
Και μοιάζει ο θάνατος σαν να 'ναι η ζωή για μένα
Και της καρδιάς μου οι χτύποι φαίνονται στην οθόνη
Σαν μια ευθεία γραμμή συνεχόμενη
Και μοιάζει ο χρόνος που δίχως να θέλεις σταμάτησες
Διπλά να 'χει ταράξει στο πρόσωπό μου
Και μ' έχει αλλάξει
Και νιώθω το φόβο στο στήθος μου μέσα
Πικρό σαν απομεινάρι από καφέ σε φλιτζάνι
Και βλέπω το φως στου μυαλού στο δωμάτιο
Όσο πάει κάθε μέρα λίγο λίγο να σβήνει
Και μες στον καθρέφτη το πρόσωπό μου αλλάζει
Και γίνεται ένα πρόσωπο άλλο, που δεν το γνωρίζω
Και με τρομάζει
Παραλύω
Νιώθω τον κόσμο κάτω απ' τα πόδια μου να χάνεται
Σαν να πηγαίνω πρώτη μέρα στο σχολείο, Αύγουστος
Και στην καρδιά μου το θερμόμετρο να δείχνει μείον δύο
Παραλύω
Τα φρένα τρίζουνε, η κόρνα ουρλιάζει
Δίπλα μου περνάει ξυστά το λεωφορείο
Και έχω στην σκέψη πως θα πρέπει
Κι άλλο χώρια σου να ζήσω
Παραλύω
Παραλύω
Νιώθω τον κόσμο κάτω απ' τα πόδια μου να χάνεται
Σαν να πηγαίνω πρώτη μέρα στο σχολείο, Αύγουστος
Και στην καρδιά μου το θερμόμετρο να δείχνει μείον δύο
Παραλύω
Τα φρένα τρίζουνε, η κόρνα ουρλιάζει
Δίπλα μου περνάει ξυστά το λεωφορείο
Και έχω στην σκέψη πως θα πρέπει
Κι άλλο χώρια σου να ζήσω
Παραλύω
Παραλύω

Merci beaucoup, merci
Et on dirait que le jour s’est uni à la nuit
Et la mort ressemble à la vie pour moi
Et les battements de mon cœur apparaissent à l’écran
Comme une ligne droite continue
Et le temps, que tu as arrêté sans le vouloir,
Semble s’être imprimé en double sur mon visage
Et m’a changé
Et je ressens la peur dans ma poitrine,
Amère comme les résidus d’un café dans une tasse
Et je vois la lumière dans la pièce de mon esprit
S’éteindre un peu plus chaque jour
Et dans le miroir, mon visage change
Et devient un autre visage, que je ne reconnais pas
Et ça me fait peur
Je suis paralysé
Je sens le monde se dérober sous mes pieds
Comme si j’allais à l’école pour la première fois en août
Et dans mon cœur, le thermomètre indique moins deux
Je suis paralysé
Les freins grincent, le klaxon hurle
Le bus me frôle de près
Et je pense que je devrai
Encore vivre loin de toi
Je suis paralysé
Je suis paralysé
Je sens le monde se dérober sous mes pieds
Comme si j’allais à l’école pour la première fois en août
Et dans mon cœur, le thermomètre indique moins deux
Je suis paralysé
Les freins grincent, le klaxon hurle
Le bus me frôle de près
Et je pense que je devrai
Encore vivre loin de toi
Je suis paralysé
Je suis paralysé

(essai de traduction : soyez indulgents !)