Βασίλης Τσιτσάνης - Τα καβουράκια - Vassilis Tsitsanis - Les petits crabes

Aujourd'hui une chanson très populaire que tous les grecs, petits ou grands, connaissent

Στου γιαλού τα βοτσαλάκια
κάθονται δυο καβουράκια
έρμα παραπονεμένα
κι όλο κλαίνε τα καημένα

Κι η μαμά τους η κυρία καβουρίνα
πάει τσάρκα με το σπάρο στη Ραφήνα
κι όλο κλαίνε τα καβουράκια
στου γιαλού τα βοτσαλάκια

Πάει ο κάβουρας το βράδυ
βρίσκει το τσαρδί ρημάδι
ψάχνει για τη φαμελιά του
και τραβάει τα μαλλιά του

Βάζει πλώρη κούτσα κούτσα
στη Ραφήνα
να πετύχει την κυρία καβουρίνα
κι όλο κλαίνε τα καβουράκια
στου γιαλού τα βοτσαλάκια

Το ξημέρωμα ροδίζει
και ο κάβουρας γυρίζει
δίχως τη συμβία πάλι
κούτσα κούτσα στ’ ακρογιάλι

Με το σπάρο τον ξενύχτη στη Ραφήνα
παίζει τώρα στα ρηχά η καβουρίνα
κι όλο κλαίνε τα καβουράκια
στου γιαλού τα βοτσαλάκια

Στίχοι:  Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης

Sur les petits galets du rivage
sont assis deux petits crabes,
seuls, pleins de chagrin,
et les pauvres ne cessent de pleurer.

Et leur maman, madame la crabe,
se promène à Rafina avec le mulet,
et les petits crabes pleurent encore,
sur les petits galets du rivage.

Le crabe rentre le soir,
trouve leur cabane en ruine,
cherche sa petite famille,
et se tire les cheveux de désespoir.

Il met le cap, clopin-clopant,
vers Rafina,
pour attraper madame la crabe,
et les petits crabes pleurent encore,
sur les petits galets du rivage.

L’aube se lève doucement,
et le crabe revient,
encore sans sa compagne,
clopin-clopant au bord de l’eau.

Avec le mulet noctambule, à Rafina,
madame la crabe joue maintenant dans les eaux peu profondes,
et les petits crabes pleurent encore,
sur les petits galets du rivage.

Texte et musique : V. Tsitsanis

Et la petite vidéo de Martha, qui nous explique le contexte de cette chanson