Καραντί - La houle - Nikos Kavvadias - Thanos Mikroutsikos

Poésie de Kavvadias mise en musique par Mikroutsikos

Καραντί

Μπάσσες στεριές, ήλιος πυρρός και φοινικιές,

ένα πουλί που ακροβατεί στα παταράτσα.

Γνέφουνε δυο στιγματισμένα μάυρα μπράτσα,

που αρρώστιες τά 'χουνε τσακίσει τροπικιές.

Παντιέρα κίτρινη - σινιάλο του νερού.

Φούντο τις δυο και πρίμα βρέξε το πινέλο.

Τα δυο φανάρια της νυκτός. Κι ο Pisanello

ξεθωριασμένος απ' το κύμα του καιρού.

Το καραντί θα μας μπατάρει.

Σάπια βρεχάμενα τσιμέντο και σκουριά.

Από νωρίς, δεξιά στη μάσκα την πλωριά,

κοιμήθηκεν ο καρχαρίας που πιλοτάρει.

Ορντίνα δίνει ο παπαγάλος στον ιστό,

όπως και τότε απ' του Κολόμπου την κουκέτα.

Χρόνια προσμένω να τυλίξεις την μπαρκέτα,

χ ρόνια προσμένω τη στεριά, να ζαλιστώ.

Φωτιές ανάβουνε στην άμμο οι ιθαγενείς

κι αχός μας φτάνει καθώς παίζουν τα οργανά τους.

Της θάλασσας κατανικώντας τους θανάτους

στην ανεμόσκαλα σε θέλω να φανείς.

Φύκια μπλεγμένα στα μαλλιά, στο στόμα φύκια.

'Ετσι ως κοιμήθηκες για πάντα στα βαθιά

κατάστιχτη, πελεκημένη από σπαθιά,

δίπλα φορώντας των 'Ινκας τα σκουλαρίκια.
                                                                                           

Νίκος Καββαδίας, συλλογή Πούσι, 1947.

Houle

Côte aplatie, soleil de feu, palmiers.

Autour du mât l'oiseau fait des figures.

Appels de deux bras noirs, pleins de griffures,

par tous les maux tropicaux anémiés.

Pavillon jaune, en signe d'avarie.

Ancres d'arrière et puis d'avant à l'eau.

Deux feux de nuit. Et mon Pisanello

décoloré par les intempéries.

Houle, tu vas nous culbuter bientôt.

Ciment rouillé. Tout pourrit dans la flotte.

Depuis longtemps, notre requin-pilote

s'est assoupi à côté du bateau.

Le perroquet haut perché nous dirige,

qui de Colomb occupa le paddock.

Depuis des mois je veux lever le loch,

j'attends, j'attends la terre et ses vertiges.

Feux sur la rive où s'agite une horde.

Toute la nuit on entend leurs tambours.

Je veux te voir vaincre la mort, un jour,

en te montrant à l'échelle de corde.

Algues dans tes cheveux, et sous ta langue.

Corps à jamais dans les grands fonds posé,

tatoué partout, au sabre dépecé ;

l'anneau inca orne ton lobe exsangue.
          

Traduction: Michel Volkovitch in
Anthologie de la poésie grecque contemporaine, Gallimard, 2007.