Λευκή καταιγίδα - Tempête blanche - Pavlidis Pavlos

Une jolie reprise de Maria Papageorgiou

Την πρώτη φορά ήταν σαν να’χε αρπάξει φωτιά
κάπου μέσα βαθιά κάτι μες την ψυχή μου.
Κοιτούσα τις φλόγες κι αυτόν τον αέρα μακριά
να αλλάζει αργά τις σκιές της ερήμου.

Χορεύοντας μου ‘δείξες μέσα σε πέντε λεπτά
τι θα πει πουθενά και πως χάνεται ο χρόνος.
Ότι αν το πιστέψεις στα αλήθεια η αγάπη μπορεί.
Ότι αν αφεθείς σ’οδηγάει ο δρόμος.

Από τότε περάσανε χρόνια κυλήσαν νερά
όμως κάπου βαθιά η φωτιά καίει ακόμη.
Λυπάμαι που έφυγα εκείνη τη νύχτα κρυφά,
βιαστικά και χωρίς να ζητήσω συγνώμη.

Το μόνο που θα’θελα αν κάποτε σε ξαναδώ
είναι να πω ευχαριστώ για το θαύμα που είδα
και να δώσω για μια τελευταία φορά το ρυθμό
στον τρελό σου χορό στην λευκή καταιγίδα.

Συνθέτης: Παυλίδης Παύλος
Στιχουργός: Παυλίδης Παύλος

La version originale de P. Pavlos

White Storm
The first time it was as if fire had started
somewhere deep inside, something in my heart
I was watching the flames and that wind far away
slowly changing the shades of the desert
 
While dancing, you showed me in five minutes
what nowhere means and how the time gets lost
that if you believe it, love can actually make it
that if you let loose, the road will take you
 
Since then years have passed, water has flown
but somewhere deep inside, the fire is still burning
I'm sorry I left secretly that night,
hastily and without apologizing.
 
The only thing I'd like if I were to see you again
would be to thank you for the miracle I saw
and to give the rhythm for one last time15
to your crazy dance, to the white storm.

https://lyricstranslate.com