Φυγή - Σεφέρης Γιώργος - Fuite - G. Séféris

Φυγή    

Δεν ήταν άλλη η αγάπη μας
έφευγε ξαναγύριζε και μας έφερνε
ένα χαμηλωμένο βλέφαρο πολύ μακρινό
ένα χαμόγελο μαρμαρωμένο, χαμένο
μέσα στο πρωινό χορτάρι
ένα παράξενο κοχύλι που δοκίμαζε
να το εξηγήσει επίμονα η ψυχή μας.

H αγάπη μας δεν ήταν άλλη ψηλαφούσε
σιγά μέσα στα πράγματα που μας τριγύριζαν
να εξηγήσει γιατί δε θέλουμε να πεθάνουμε
με τόσο πάθος.

Kι αν κρατηθήκαμε από λαγόνια κι αν αγκαλιάσαμε
μ' όλη τη δύναμή μας άλλους αυχένες
κι αν σμίξαμε την ανάσα μας με την ανάσα
εκείνου του ανθρώπου
κι αν κλείσαμε τα μάτια μας, δεν ήταν άλλη
μονάχα αυτός ο βαθύτερος καημός να κρατηθούμε
μέσα στη φυγή.

Σεφέρης Γιώργος

(από τα Ποιήματα, Ίκαρος 1974)

C’était cela notre amour ;

Il partait, revenait, nous rapportait

Une paupière baissée, infiniment lointaine,

Un sourire figé, perdu

Dans l’herbe du matin ;

Un coquillage étrange que notre âme

Essayait de déchiffrer à tout moment.

C’était cela notre amour, il progressait lentement

A tâtons parmi les choses qui nous entourent,

Afin d’expliquer pourquoi nous refusions la mort

Si passionnément.

Nous avions beau nous accrocher à d’autres tailles,

Enlacer d’autres nuques, éperdument

Mêler notre haleine,

A l’haleine de l’autre,

Nous avions beau fermer les yeux, c’était cela notre amour…

Rien que le profond désir

De faire halte dans notre fuite.

«Georges Séféris, Poèmes 1933-1935, suivis de Trois poèmes secrets.» Poésie Gallimard

Traduction : J. Lacarière