Ephéméride éclectique d'une librocubiculariste glossophile et mélomane.
29 Avril 2022
Aujourd'hui une chanson de V. Tsitsanis écrite en 1947...
Ως πότε πια τέτοια ζωή,
να ζούμε χωρισμένοι
και στη δική μας συμφορά,
να χαίρονται οι ξένοι!
Να χαίρονται και να γελούν,
φίλοι, γνωστοί και ξένοι.
Μπορούμε να ξεχάσουμε
τα τόσα όνειρά μας,
που κάνανε σ' ένα σκοπό,
οι κτύποι της καρδιάς μας!
Κι αυτοί που μας χωρίσανε,
απ' τον καημό ας λιώσουν!
Ζωή χρυσή για μας θα 'ρθεί,
κι αυτοί θα μετανιώσουν.
Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης
Un lien à suivre, si vous souhaitez en savoir un peu plus sur V. Tsisanis et le Rébétiko...
Ephéméride éclectique d'une librocubiculariste glossophile et mélomane