Τα τζιτζίκια - Les cigales - O. Elytiss - A. Ionatos

      
Τα τζιτζίκια
 
Η Παναγιά το πέλαγο
   κρατούσε στην ποδιά της
Τη Σίκινο την Αμοργό
   και τ' άλλα τα παιδιά της

Από την άκρη του καιρού
   και πίσω απ' τους χειμώνες
Άκουγα σφύριζε η μπουρού
   κι έβγαιναν οι Γοργόνες

Κι εγώ μέσα στους αχινούς
   στις γούβες στ' αρμυρίκια
Σαν τους παλιούς θαλασσινούς
    ρωτούσα τα τζιτζίκια:

Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
   γεια σας κι η ώρα η καλή
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;

   κι ' όλ' αποκρίνονταν μαζί:

-Ζει ζει ζει ζει ζει ζει ζει ζει

Les cigales

La Sainte Vierge dans son giron
tenait la haute mer
Sikinos et Amorgos
et tous ses autres enfants

Depuis le commencement des Temps
et derrière les hivers
J'entendais souffler la corne marine
et voyais surgir les Sirènes.

Et moi, parmi les oursins,
les creux, les salicornes
tout comme les vieux marins
je questionnais les cigales :

- Eh, vous! Mes cigales messagères
Soyez-les bienvenues!
Dites-moi, je vous en prie
si le roi-soleil vit.

Et toutes en chœur ont répondu:

– Il vit, il vit, il vit, il vit
 
                                                           
                                                                                                                        

Traduction d'Angélique Ionatos